ਹਨੇਰ……… ਮਿੰਨੀ ਕਹਾਣੀ / ਵਿਵੇਕ ਕੋਟ ਈਸੇ ਖਾਂ

ਪੰਡਤ ਜੀ ਨੂੰ ਸੁਬਹ ਬਜ਼ਾਰ ਵਿੱਚੋਂ ਲੰਘਦਾ ਵੇਖਿਆ ਤਾਂ ਰਾਮ ਰਾਮ ਕਹਿ ਪੁੱਛ ਲਿਆ, “ਹਾਂ ਜੀ, ਪੰਡਤ ਜੀ ! ਅੱਜ ਕਿੱਧਰ ਸਵੇਰੇ ਸਵੇਰੇ…”

“ਕੁਝ ਨੀ, ਬੱਸ ਆਹ ਲਕਸ਼ਮੀ ਨਰਾਇਣ ਮੰਦਰ ‘ਚ ਮੱਥਾ ਟੇਕ ਕੇ ਆਇਆ ਹਾਂ”, ਪੰਡਤ ਜੀ ਨੇ ਸੰਖੇਪ ਜਿਹਾ ਉਤਰ ਦਿੱਤਾ।

ਪੰਡਤ ਜੀ ਤੁਸੀ ਤਾਂ ਆਪ ਮੇਨ ਬਜ਼ਾਰ ਵਾਲੇ ਮੰਦਰ ‘ਚ ਸੇਵਾ ਕਰਦੇ ਹੋ, ਲੋਕ ਆ ਪੂਜਾ ਪਾਠ ਕਰਦੇ ਨੇ, ਚੜ੍ਹਾਵਾ ਵੀ ਚੜ੍ਹਦਾ ਐ, ਤਹਾਨੂੰ ਵੀ ਵਾਹਵਾ ਦਾਨ ਦੱਖਣਾ ਹੋ ਜਾਂਦੀ ਏ, ਲੋਕ ਤੁਹਾਡੇ ਕੋਲ ਆਉਂਦੇ ਨੇ ਤੇ ਤੁਸੀ ਅਗਾਂਹ… ਇਹ ਕੀ ਚੱਕਰ, ਰੱਬ ਤਾਂ ਹਰ…”,  ਅਜੇ ਮੇਰੇ ਮੂੰਹ ‘ਚ ਏਨੀ ਗੱਲ ਹੀ ਸੀ ਕਿ ਪੰਡਤ ਜੀ ਪਹਿਲਾਂ ਹੀ ਬੋਲ ਪਏ, “… ਇਹ ਗੱਲ ਨਹੀਂ”, ਪੰਡਤ ਜੀ ਨੇ ਲਾਲ ਸਾਫੇ ਨਾਲ ਮੂੰਹ ਤੇ ਆਏ ਪਸੀਨੇ ਨੂੰ ਸਾਫ ਕਰਦੇ ਹੋਏ ਕਿਹਾ, “ਲਕਸ਼ਮੀ ਨਰਾਇਣ ਮੰਦਰ ਦੀ ਮਾਨਤਾ ਜ਼ਿਆਦਾ ਏ, ਤੈਨੂੰ ਪਤਾ ਈ ਐ, ਉਥੇ ਜੋ ਯਾਚਨਾ ਕਰੋ ਪੂਰੀ ਹੁੰਦੀ ਐ । ਮੇਰੇ ਤੇ ਵੀ ਅੱਜ ਕੱਲ ਇੱਕ ਕਸ਼ਟ ਚੱਲ ਰਿਹਾ ਹੈ।ਇੰਝ ਲੱਗਦਾ ਜਿਵੇਂ ਪੈਰ ‘ਚ ਚੱਕਰ ਹੋਵੇ।ਉਥੇ ਬਹਿ ਪਾਠ ਕੀਤਾ, ਮੱਥਾ ਟੇਕਿਆ ।”

ਰਿਸ਼ਤੇ .......... ਕਹਾਣੀ / ਰਿਸ਼ੀ ਗੁਲਾਟੀ, ਆਸਟ੍ਰੇਲੀਆ

ਗੱਲ ਇਉਂ ਹੈ ਸ਼ੱਜਣ ਸਿ਼ਆਂ, ਬਈ ਸ਼ਾਡੀ ਕੁੜੀ ਨੇ ਬਥੇਰੇ ਸ਼ਾਲ ਆਪਣੇ ਦੀਦੇ ਗਾਲੇ ਨੇ ਕਿਤਾਬਾਂ ਅਸ਼ੀਂ ਵੀ ਆਪਣੇ ਵਿਤੋਂ ਵਧ ਕੇ ਅੰਨ੍ਹਾਂ ਪੈਸ਼ਾ ਰੋੜਿਐ ਓਹਦੀ ਪੜ੍ਹਾਈਤੇ ਰੋਜ਼ ਕੱਲੀ ਕੁੜੀ ਸ਼ਹਿਰ ਜਾਂਦੀ ਸ਼ੀ ਘਰੇ ਕੇ ਵੀ ਅੱਧੀ ਰਾਤ ਤੱਕ ਕਿਤਾਬਾਂ ਸਿ਼ਰ ਦੇਈ ਰੱਖਦੀ ਸ਼ੀ, ਤਾਂ ਕਿਤੇ ਜਾ ਕੇਗਰੇਜੀ ਦਾ ਟੈਸ਼ਟ ਪਾਸ਼ ਹੋਇਐ ਤਿੰਨ ਆਰੀ ਟੈਸ਼ਟ ਦਿੱਤਾ ਤਾਂ ਜਾ ਕੇ ਪੂਰੇ ਲੰਬਰ ਆਏ ਬੱਤਰ ਸ਼ੌ ਫੀਸ਼ ਭਰੀ ਇੱਕ ਆਰੀ ਦੀ ਤੇ ਤਿੰਨ ਆਰੀ ਟੈਸ਼ਟ ਦੇਣਾ ਪਿਐ ਇਹ ਤਾਂ ਥੋਨੂੰ ਵੀ ਪਤੈ ਬਈਗਰੇਜੀ ਪਾਸ਼ ਕਰਨੀ ਕਿੰਨੀ ਔਖੀ , ਜੇ ਸ਼ੌਖੀ ਹੁੰਦੀ ਤਾਂ ਆਪਣੇ ਕਾਕਾ ਜੀ ਨੇ ਆਪ ਟੈਸ਼ਟ ਪਾਸ਼ ਕਰ ਲੈਣਾ ਸ਼ੀ ਤੇ ਚਲਾ ਜਾਣਾ ਸ਼ੀਸ਼ਟ੍ਰੇਲੀਆ ਥੋਨੂੰ ਵੀ ਸ਼ਰਦਾਰ ਜੀ ਸ਼ਾਰਾ ਗਿਆਨ
ਤੇਰੀ ਗੱਲ ਸੋਲਾਂ ਆਨੇ ਸੱਚੀ ਮਿੰਦਰਾ ! ਪਰ ਯਾਰ, ਫੇਰ ਵੀ ਗੱਲਬਾਤ ਤਾਂ ਰਾਹ ਸਿਰ ਦੀ ਚਾਹੀਦੀ ਤੂੰ ਤਾਂ ਯਾਰ ਜਵਾਂ ਬਦਲਿਆ ਬਦਲਿਆ ਜਿਆ ਜਾਪਦੈਂ ਸਾਡਾ ਯਾਰ ਮਿੰਦਰ ਤਾਂ ਐਂ ਤੋੜਵੀਂ ਗੱਲ ਕਰਨ ਆਲਾ ਹੈ ਨਹੀਂ ਸੀ ਤੂੰ ਕਿਸਮਤ ਵਾਲਾ ਜੋ ਏਨੀ ਲੈਕ ਕੁੜੀ ਨਿੱਕਲੀ  ਤੇਰੀ ਪਰ ਮਾਸਟਰ ਵੀ ਤਾਂ ਸਾਡਾ ਆਪਣਾ ਬੰਦਾ ਤੈਨੂੰ ਪਤਾ ਪਈ ਮੁੰਡਾ ਤਾਂ ਏਹਦਾ ਵੀ ਬਹੁਤ ਲੈਕ , ਬੜਾ ਸ਼ਰੀਫ਼ ਤੇ ਮਿਹਨਤੀ ਮੁੰਡੈ ਪਰ ਬੀ. . ਪੜ੍ਹ ਕੇ ਵੀ ਵਿਹਲਾ ਫਿਰਦੈ ਸਾਰੀ ਚਾਰ ਸਿਆੜ ਪੈਲੀ , ਕਿੱਥੋਂ ਮਾਸਟਰ ਏਨਾਂ ਖਰਚਾ ਝੱਲ ਲਊ ? ਇਉਂ ਕਰੋ ਬਈ ਖਰਚਾ ਅੱਧੋ ਅੱਧ ਕਰ ਲਓ, ਦੋ ਸਾਲ ਦੀ ਪੜ੍ਹਾਈ ਕੱਲੇ ਮਾਸਟਰ ਨੂੰ ਪੰਦਰਾਂ ਲੱਖ ਕੱਢਣਾ ਔਖੈ, ਜੇ ਕਿਤੇ ਮੁੰਡਾ ਸੈੱਟ ਹੋ ਗਿਆ ਤਾਂ ਇਹਦੀ ਵੀ ਜੂਨ ਸੁਧਰ ਜੂ, ਬੁਢੇਪਾ ਸੌਖਾ ਕੱਢ ਲੂ ਜੇ ਮੁੰਡਾ ਸੈੱਟ ਹੋ ਜੂ ਤਾਂ ਤੇਰੀ ਕੁੜੀ ਵੀ ਤਾਂ ਓਧਰ ਹੀ ਸੈੱਟ ਹੋਊ, ਥੋਡਾ ਵੀ ਤਾਂ ਭਲਾ
ਸ਼ੱਜਣ ਸਿ਼ਆਂ ! ਯਾਰੀ ਤੇ ਵਪਾਰ ਅੱਡੋ ਅੱਡ ਚੰਗੇ ਰਹਿੰਦੇ ਤੈਨੂੰ ਪਤਾ ਬਈ ਸ਼ਾਨੂੰ ਵੀ ਦਿਨ ਉਡੀਕਦਿਆਂ ਕਿੰਨੇ ਸ਼ਾਲ ਲੰਘ ਗੇ, ਬਈ ਕਦੋਂ ਕੁੜੀ ਟੈਸ਼ਟ ਪਾਸ਼ ਕਰਲੇ ਤੇ ਓਹਨੂੰ ਬਾਹਰ ਭੇਜਣ ਆਲੇ ਬਣੀਏ ਹੁਣ ਬਾਈ ਸ਼ਾਡੀਆਂ ਵੀ ਤਾਂ ਸ਼ਾਰੇ ਟੱਬਰ ਦੀਆਂ ਆਸ਼ਾਂ ਏਸ਼ੇ ਨਾਲ ਕੁੜੀ ਜਾਊਗੀ, ਚਾਰ ਪੈਸ਼ੇ ਕਮਾਊਗੀ ਤੇ ਕੋਈ ਚੰਗਾ ਘਰ ਬਾਰ ਦੇਖਕੇ ਆਵਦੇ ਸਿ਼ਰੋਂ ਭਾਰ ਲਾਹੁਣ ਆਲੇ ਬਣੀਏ ਬਾਕੀ ਰਹੀ ਪੰਦਰਾਂ ਲੱਖ ਦੀ ਗੱਲ ਤਾਂ ਬਾਈ ਮੇਰਿਆ, ਪੰਦਰਾਂ ਛੱਡ ਕਈ ਪੰਦਰਾਂ ਲੱਖ ਕਾਕਾ ਜੀ ਨੇ ਕਮਾ ਲੈਣੇ , ਬੱਸ਼ ਇੱਕ ਆਰੀ ਬਾਹਰ ਜਾਣ ਦੀ ਦੇਰ